WYJAŚNIENIA MPiPS

Z 14 LISTOPADA 2014 R.

W SPRAWIE WPŁYWU KORZYSTANIA Z OBNIŻENIA WYMIARU CZASU PRACY NA WYMIAR URLOPU WYCHOWAWCZEGO

Okres pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego nie wpływa na wymiar urlopu wychowawczego.

Na podstawie art. 186 Kodeksu pracy pracownik zatrudniony co najmniej 6 miesięcy ma prawo do urlopu wychowawczego w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Wymiar urlopu wychowawczego wynosi do 36 miesięcy. Urlop jest udzielany na okres nie dłuższy niż do ukończenia przez dziecko 5 roku życia i może być wykorzystany najwyżej w 5 częściach.

Natomiast zgodnie z art. 186⁷ § 1 kp pracownik uprawniony do urlopu wychowawczego może złożyć pracodawcy pisemny wniosek o obniżenie jego wymiaru czasu pracy do wymiaru nie niższego niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy w okresie, w którym mógłby korzystać z takiego urlopu. Pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek pracownika.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że prawo do obniżenia wymiaru czasu pracy na podstawie art. 186⁷ kp jest odrębnym i niezależnym uprawnieniem wobec urlopu wychowawczego aczkolwiek z tym urlopem funkcjonalnie powiązanym z tego względu, że przysługującym pracownikowi uprawnionemu do urlopu wychowawczego.

Oznacza to, w opinii Departamentu Prawa Pracy, że są to dwa różne wobec siebie uprawnienia i mające odrębne regulacje dotyczące zasad ich wykorzystywania. Tym samym okres pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy przez pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego nie wpływa na wymiar urlopu wychowawczego. Natomiast z prawa do pracy w obniżonym wymiarze czasu pracy na podstawie art. 186 kp pracownik będzie korzystał przez okres, w którym będzie spełniał ustawowe warunki uprawniające go do urlopu wychowawczego.

Jednocześnie Departament Prawa Pracy informuje, że Ministerstwo nie jest uprawnione do wydawania wykładni obowiązujących przepisów, a poglądy prawne Departamentu nie są wiążące dla stron stosunku pracy, sądów pracy oraz Państwowej Inspekcji Pracy. Wiążący charakter dla stron mają jedynie orzeczenia sądowe wydawane w indywidualnych sprawach.

Ponadto Departament informuje, iż organem uprawnionym do udzielania porad z zakresu prawa pracy jest Państwowa Inspekcja Pracy (art. 10 ust. l pkt 7 lit. e ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, Dz. U. z 2012 r., poz. 404 ze zm.).

STANOWISKO MPIPS

Z 24 PAŹDZIERNIKA 2014 R.

W SPRAWIE DZIELNIKA DO OBLICZANIA STAWKI GODZINOWEJ WYNAGRODZENIA PRZY INNEJ NIŻ NORMATYWNA LICZBIE GODZIN ROZKŁADOWYCH

Na podstawie § 4 ust. 1 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 62, poz. 289, z późn. zm.) przy obliczaniu dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych za jedną godzinę według składników wynagrodzenia określonych w stawce miesięcznej w stałej wysokości - należy tę stawkę podzielić przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. W świetle § 12 tego rozporządzenia w celu obliczenia wynagrodzenia, ustalonego w stawce miesięcznej w stałej wysokości, za przepracowaną część miesiąca, jeżeli pracownik w tym miesiącu był nieobecny w pracy z innych przyczyn niż niezdolność do pracy spowodowana chorobą, i za czas tej nieobecności nie zachowuje prawa do wynagrodzenia - miesięczną stawkę wynagrodzenia dzieli się przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu i otrzymaną kwotę mnoży się przez liczbę godzin nieobecności pracownika w pracy z tych przyczyn. Tak obliczoną kwotę wynagrodzenia odejmuje się od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc.

W opinii Departamentu Prawa Pracy w MPiPS sformułowania „liczba godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu” użyte w § 4 rozporządzenia oraz „liczba godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu” użyte w § 12 rozporządzenia oznaczają liczbę godzin, do przepracowania których pracownik zobowiązany jest zgodnie z wymiarem czasu pracy w tym miesiącu (a nie liczbę godzin do przepracowania w tym miesiącu zgodnie z rozkładem czasu pracy konkretnego pracownika). Oznacza to, że niezależnie od faktycznej długości okresu rozliczeniowego, w celu wyliczenia dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych oraz wynagrodzenia za część miesiąca „liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu” oraz „liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu” należy przyjąć miesięczny wymiar czasu pracy, obliczony w sposób przewidziany w art. 130 Kodeksu pracy.

Jednocześnie Departament informuje, że prezentowane opinie nie mają charakteru wiążącego dla pracowników, pracodawców, organów kontroli ani sądów.

Z poważaniem

Biuro Promocji i Mediów

MPiPS