STANOWISKO MINISTERSTWA ZDROWIA

Z 28 CZERWCA 2011 R.

W SPRAWIE BADAŃ LEKARSKICH KIEROWCÓW I OSÓB UBIEGAJĄCYCH SIĘ O UPRAWNIENIA DO KIEROWANIA POJAZDAMI

(MZ-BP-P-0620-6142-2/OG/11)

Głównym celem nowelizacji rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 stycznia 2004 r. w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. Nr 2, poz. 15) jest implementacja niektórych postanowień zawartych w dyrektywie Komisji 2009/112/WE z dnia 25 sierpnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę Rady 91/439/EWG w sprawie praw jazdy (Dz. Urze. UE L 223 z 26.08.2009, str. 26) oraz dyrektywie Komisji 2009/113/WE z dnia 25 sierpnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2006/126/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw jazdy (Dz. Urz. UE L 223 z 26.08.2009, str. 31).

Mając na uwadze, że przepisy obu dyrektyw wprowadzają minimalne wymagania dla osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami i posiadających te uprawnienia, w rozporządzeniu określono czynniki medyczne wpływające na zdolność do kierowania pojazdami, wśród których wskazano m.in. stan narządu wzroku, cukrzycę i padaczkę.

W projektowanej regulacji, w porównaniu z obecnie obowiązującym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 7 stycznia 2004 r. w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, „złagodzono” przepisy dotyczące sposobu i kryteriów oceny narządu wzroku, słuchu i równowagi. Przyjęte rozwiązania
są zgodne z przepisami zawartymi w wyżej wymienionych dyrektywach.

W § 4 w ust. 4 projektowanego rozporządzenia wprowadzono dodatkowy pkt 5 nakładający na osoby posiadające prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, B+E, T, które oprócz czynności wykonywanych w ramach podstawowej umowy o pracę, okresowo bądź sporadycznie (w ramach obowiązków służbowych) kierują pojazdem, obowiązek poddawania się badaniu okulistycznemu oceniającemu widzenie zmierzchowe i zjawisko olśnienia.

Uzupełniając powyższe należy wyjaśnić, że przepis, dotyczący badań osób używających samochodów do celów służbowych nie jest przepisem nowym, gdyż wynika z przepisów Kodeksu pracy (art. 229 § 8) i rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie prowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. W § 4 ww. rozporządzenia określono wymóg kierowania pracownika przez pracodawcę na badania profilaktyczne w przypadku wystąpienia na stanowisku pracy czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych oraz wymóg posiadania aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia wykonywanych na tych stanowiskach. Przeprowadzając badanie profilaktyczne należy stosować się do zaleceń określonych w Załączniku nr 1 pn. Wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników w Lp. V, pkt 2, w którym określono, iż przy wykonywaniu prac wymagających pełnej sprawności psychoruchowej w zakres wymaganego badania wstępnego, poza badaniem ogólnym wykonywanym przez lekarza orzekającego wchodzą również badania okulistyczne i neurologiczne oraz testy sprawności psychoruchowej wykonywane przez psychologa. W przypadku badań okresowych badania te wykonywane są w zależności od wskazań lekarza orzekającego.